กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่งชื่อว่า “แจ๊ค” เขาอาศัยอยู่กับแม่ของเขา พวกเขายากจนมาก สมบัติที่พวกเขามีคือวัวเพียงหนึ่งตัว เช้าวันหนึ่ง แม่ของแจ็คบอกแจ็คให้เอาวัวไปตลาดและขายมันซะ ระหว่างทางแจ็คพบกับชายคนหนึ่ง เขาให้เมล็ดถั่ววิเศษแก่แจ็คเพื่อแลกกับวัว แจ็ครับเอาเมล็ดถั่วมา เมื่อแม่ของแจ็คเห็นเมล็ดถั่ว หล่อนโกรธมาก หล่อนขว้างเมล็ดถั่วออกนอกหน้าต่าง แต่เช้าวันต่อมา เมื่อแจ๊คมองออกทางหน้าต่าง มีต้นถั่วขนาดใหญ่หนึ่งต้น เขาออกมาข้างนอก และเริ่มปีนต้นถั่ว เขาปีนขึ้นบนฟ้า ผ่านก้อนเมฆ แจ็คมองเห็นปราสาทแสนสวย เขาเข้าไปข้างใน แจ็คได้ยินเสียง “ฟี ไฟ โฟ ฟัม” แจ็คจึงวิ่งเข้าไปในตู้ ยักษ์ใหญ่ตนหนึ่งเข้ามาในห้องและนั่งลง บนโต๊ะมีแม่ไก่หนึ่งตัว และพิณทองหนึ่งตัว “ออกไข่” ยักษ์พูด แม่ไก่ออกไข่ เป็นไข่ทองคำ“บรรเลง” ยักษ์พูด พิณเริ่มบรรเลงเพลงไม่นานต่อมา ยักษ์นอนหลับ แจ๊คกระโดดออกจากตู้ เขาหยิบเอาแม่ไก่และพิณทันใดนั้น พิณร้องว่า “ช่วยด้วย เจ้านาย” ยักษ์ตื่นขึ้นและตะโกนว่า “ฟี ไฟ โฟ ฟัม แจ็ควิ่ง และเริ่มปีนลงทางต้นถั่วยักษ์ปีนลงตามเขา แจ๊คตะโกนว่า “แม่ ช่วยด้วย” แม่ของแจ็คหยิบเอาขวานและโค่นต้นถั่วยักษ์ตกลงมาและกระแทกกับพื้น แต่ไม่มีใครเห็นเขาอีกเลย แจ๊คกับแม่ของเขามีชีวิตอย่างมีความสุขนับตั้งแต่นั้นมา เพราะมีไข่ทองคำและพิณวิเศษ
Thai translation by: (S)Kater