กาลครั้งหนึ่งในดินแดนสุดมหัศจรรย์ ยังมีสาวน้อยแสนงามผู้มีผมสลวย ริมฝีปากแดงดั่งกุหลาบมีผิวขาวผ่องดังหิมะ เธอคือสโนไวท์(อายุ14) ผู้ที่รู้จักเธอล้วนรักเธอเว้นแต่ราชินีแม่เลี้ยงใจร้ายผู้ริษยาในความงามของเธอสโนไวท์อาศัยอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ที่มีน้ำตกเจ็ดชั้นและภูเขาอัญมณีเจ็ดลูกที่ภายในมีอัญมณีเลอค่ามากมายภูเขาที่อยู่ห่างไกลที่สุดเป็นที่ตั้งของปราสาทที่สโนไวท์เติบโตมาภายใต้อำนาจของราชินีถึงแม้ว่าความปรารถนาที่จะมีรักแสนหวานของเธอจะดูเป็นไปไม่ได้แต่ความรักก็สามารถหาทางของมันได้เสมอแม้ว่าเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งก็ยังไม่สามารถห้ามให้เจ้าชายหลงรักสโนไวท์ได้
ราชินีเกรงว่าสักวันสโนไวท์จะเติบโตและงดงามกว่าพระนาง ด้วยเหตุนี้พระนางจึงใช้ให้สโนไวท์ทำงานหนักดั่งทาส และเมื่อกระจกวิเศษเผยแก่ราชินีว่าสโนไวท์งดงามกว่าพระนาง ชีวิตของสโนไวท์ก็ตกอยู่ในอันตราย เพราะราชินีสั่งให้นายพรานพาเธอไปในป่าลึกและกำจัดเธอทิ้งซะ
แต่สุดท้ายนายพรานก็ไม่สามารถตัดใจฆ่าสโนว์ไวท์ได้ลง "ให้อภัยข้าด้วย!" นายพรานร้องพร้อมกับคุกเข่าลงข้างหน้าหญิงสาวผู้หวาดกลัว "วิ่ง วิ่งหนีไปเลย!" ไปซ่อน!" เขาบอกเจ้าหญิงว่า ราชินีกำลังโกรธและอิจฉานางเป็นอย่างมาก และอยากให้นางตาย "อย่ากลับมาอีก!" เขาเสริม สโนว์ไวท์ผู้หวาดกลัววิ่งเข้าไปในป่าลึก ต้นไม้ใหญ่ดูเหมือนจะขยายตัวออกมา และพยายามมาคว้าตัวเธอไว้ดวงตาลุกวาวจ้องเขม็งมาที่เธอจากเงามืด ท้ายที่สุด เธอทิ้งตัวลงไปบนพื้น แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างขมขื่น
ท้ายที่สุด การสะอึกสะอื้นของสโนว์ไวท์ก็แห้งเหือดไป เธอแหงนหน้าขึ้นก็พบว่าตัวเองถูกรายล้อมไปด้วยกระรอก, กระต่าย, กวาง, นก และสัตว์ป่า นานาชนิด แต่เมื่อเธอลุกขึ้นนั่ง พวกมันต่างพากันออกไปหมดเธอเริ่มร้องเพลงให้พวกมันฟัง แล้วมันก็มาล้อมรอบตัวเธออีก แล้วเธอก็ขอความช่วยเหลือจากพวกมัน"พวกเจ้าอาจจะรู้ก็ได้ว่าฉันจะพักที่ไหนได้บ้าง" พวกสัตว์พาเธอมาที่บ้านเล็กๆหลังหนึ่งที่คล้ายกับบ้านตุ๊กตา"เก้าอี้เล็กๆ เจ็ดตัว..คงจะมีเด็กๆ อยู่เจ็ดคนแน่ๆ เด็กๆ ที่ไม่เรียบร้อยทั้งเจ็ดคน" สโนว์ไวท์คิดว่าหากนางช่วยพวกเขาทำความสะอาดบ้านพวกเขาอาจยอมให้นางพักอยู่ด้วยก็ได้
บ้านหลังเล็กเป็นของคนแคระทั้งเจ็ด ผู้ทำงานอยู่ในเหมืองเพชรใกล้ๆ นี้เอง ทุกๆ เช้าพวกเขาจะเตรียมตัวออกไปที่เหมือง พวกเขาทำงานทั้งวันในอุโมงค์ลึก ฟันก้อนหินล้ำค่าออกมาจากผิวโลกด้วยพลั่วคู่ใจพวกคนแคระทั้งเจ็ดทำงานหนัก แต่พวกเขาก็มีความสุขเป็นอย่างมาก ในแต่ละเย็น ขณะที่พระอาทิตย์กำลังตกดินคนแคระทั้งเจ็ดจะหยุดทำงาน พวกเขาจะเก็บเพชรเม็ดใหม่ๆ ไว้ และเดินกลับบ้าน พวกเขารักที่จะผิวปากและร้องเพลงในระหว่างทาง ด็อกเป็นคนนำทางโดยถือตะเกียงของเขาตามมาด้วย กรัมปี้, แฮปปี้, สลีปปี้,สนิชชี่, แบชฟูล และโดปปี้ เมื่อคนแคระทั้งเจ็ดมาถึงที่บ้านของเขา พวกเขาเห็นหน้าต่างทุกบานเปิดไว้
ขณะเดียวกัน ราชินีผู้ดุร้ายก็ไปหากระจกวิเศษอีก "กระจกวิเศษจงบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี?" แต่พบว่าสโนว์ไวท์ยังไม่ตาย เธอจึงคิดจะจัดการสโนว์ไวท์ด้วยตนเอง นางผสมยาเสน่ห์หลายสูตรเข้าด้วยกันเพื่อเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นหญิงชราผู้น่าเกลียด และผสมยาพิษเคลือบแอปเปิ้ล
ในกระท่อม สโนว์ไวท์และคนแคระทั้งเจ็ดกำลังเลี้ยงฉลองกันอยู่ นางให้สโนว์ไวท์กินแอปเปิ้ลโดยบอกว่าเป็นแอปเปิ้ลวิเศษจะทำให้สมหวังทุกอย่าง เมื่อสโนไวท์อธิษฐานต่อแอปเปิ้ลเธอกัดมัน เธอก็สลบลงไปนอนกองกับพื้นทันที! คนแคระตามไปหาแม่มด แต่แม่มดตกเขาเพราะอุบัติเหตุเสียแล้วหลังจากผ่านไป 3 คืน เจ้าชายได้เดินทางมาถึงกระท่อมของคนแคระและได้จุมพิตนางทำให้นางฟื้นขึ้นมาสโนว์ไวท์จูบลาคนแคระทั้งเจ็ดทีละคน เจ้าชายอุ้มเธอขึ้นขี่ม้าขาวของเขา และนำทางไปที่ปราสาทของเขาทั้งสองคนก็แต่งงานกันที่นั่น และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา